Dzień, w którym energia między kobietami przepływa jeszcze intensywniej

Dzień Kobiet.
Niezbyt szczególny dla mnie dzień. Kilka kwiatków, coś słodkiego i tyle. Od taty już wczoraj dostałam trzy śliczne gerbery. Rano (ok, było bliżej południa, ale cóż, wciąż spałam) obudził mnie wujek, który przyszedł z czekoladą i życzeniami "żebyś za rok nie spała sama, jak przyjdę". Po wczesnym (jak zawsze u nas w niedzielę) obiedzie, siedziałam w dresach i zastanawiałam się czy nie wyskoczyć na rower, bo taka piękna pogoda. Ale w tym samym czasie mama wpadła na pomysł, żeby pojechać gdzieś na lody. Tata oczywiście kręcił nosem, no bo co, kwiatki kupił, czekoladę dał to jeszcze gdzieś nas zabierać będzie? Zaczęłam się ogarniać i nagle... ktoś puka do drzwi - kolejny wujek z różami i... z żoną. Przyszli na kawę... Tata ucieszony, ja z mamą niekoniecznie. Humor mi się zepsuł, tata stwierdził, że tym bardziej nie jedzie, nawet jak już goście poszli. Nie to nie. Pojechałyśmy z mamą same.

Trafiłyśmy do małej kawiarenki o nazwie Angel. Jak właścicielka powiedziała - nazwa może mało oryginalna, ale nie przypadkowa i w pewien sposób szczególna. Rozsiadłyśmy się wygodnie. Od razu poczułam się jakbym przyszła na herbatę do dobrej znajomej. Właścicielka nie używa zwrotów typu "co państwu podać, czego się panie napiją" tylko wprowadza swojską atmosferę mówiąc do klientów jak do starych znajomych - "na co, dziewczyny, macie ochotę?". Jak spojrzałam w kartę to nie zobaczyłam niczego szczególnego. Poleciła nam parę rzeczy. W końcu wybrałyśmy lody pomarańczowe w pomarańczy, ciasto malinowo-truskawkowe i ciasto porzeczkowe. Nie spodziewałam się cudów. Dostałyśmy po wielkim kawałku ciasta (za śmieszną cenę) z sosem malinowym i bitą śmietaną. Lody w pomarańczy i do tego bita śmietana posypana okruszkami z bezy. Ciasto mnie powaliło. Po pierwszym kęsie czułam, że się rozpływam i tak było przy każdym następnym. Uśmiechałam się pod nosem, mama robiła to samo. Błogostan na twarzy. W buzi - mały orgazm. Czas się zatrzymał. Czułam się jak jak w filmie Czekolada. Nawet nie mogę tego nazwać jedzeniem, to było delektowanie się. Ludzie wchodzili i wychodzili, a właścicielka do każdego podchodziła indywidualnie. Przy dzieciach kucała i pytała na co mają ochotę i wymieniała jakie ma pyszne smaki lodów. A co najlepsze - wszystko robi sama. Mówiła, że dzisiaj upiekła już 9 ciast, a jakaś dziewczyna się zaśmiała, że przez całe swoje życie tylu nie zrobiła. Wszyscy byli tak jakby swoimi znajomymi, mimo że niektórzy widzieli się pierwszy raz. Magiczne miejsce, po prostu. Pełne tego kobiecego ciepła, życzliwości i tego wszystkiego, co dobre jedzenie wywołuje w człowieku.

lody pomarańczowe w pomarańczy :)

pod koniec jedzenia :)

Nie chciało się opuszczać tego miejsca. Chciało się tylko jeść i jeść i żeby ta przyjemność trwała wiecznie. Trzeba było wrócić do rzeczywistości, choć była ona już inna, lepsza, przyjemniejsza, radośniejsza. Na koniec, dostałyśmy po upominku - małej świeczce, która teraz się pali roztaczając zapach zielonych jabłuszek. 

Anioł - logo kawiarni na torbie

moja świeczka

A gdy wracałyśmy nastał cudowny, różowy zachód. Taki kolejny prezent w tym kończącym się dniu.

I tak właśnie, na koniec dnia, chciałabym życzyć wszystkim Wam, cudownym Kobietom, żebyście nigdy nie traciły wiary w siebie, w swoje możliwości, zdolności, w swoją siłę. Nie pozwólcie sobie wmówić, że jej w sobie nie macie, bo macie. I to naprawdę dużo. Spełniajcie swoje marzenia, idźcie przez życie z wysoko podniesioną głową, z dumą z tego, kim jesteście. Bądźcie dobre i wyrozumiałe dla siebie. Kochajcie się, bo wtedy inni będą mogli pokochać Was. Nikt nie jest ważniejszy niż Wy same. Kochajcie swoje ciała, swoje niedoskonałości. Jedynym makijażem jakiego potrzebujecie jest Wasz uśmiech. Zdobywajcie swój własny świat - nieważne jak duży on jest. Każda z Was jest królową własnego świata - swojej kuchni, sypialni dzieci, podwórka rodziców, swojej pracowni, swojej firmy, swojej muzyki. Nieważne czy biegacie cały dzień na obcasach czy w butach sportowych; pracujecie w korporacji czy jesteście roztrzepanymi artystkami; jesteście mężatkami z gromadką dzieci czy na myśl o tym wzdrygacie się z przerażeniem; czy macie 16 czy 60 lat. Nieważne, bo wszystkie jesteście cholernie silne i cudowne. Pamiętajcie o tym!