To my future husband

Często pojawiają się tu listy, także czas na kolejny. List do mojego przyszłego męża...

Chciałabym zacząć jakoś ładnie, ale nie mogę bo cieszy mi się ryjek na samo słowo "mąż". Co jest w tych babskich głowach, że to takie fajne? Tak fajnie mieć męża? Halo, problem rozwiązany, skoro piszę list do Ciebie. Geez, musisz lubić to moje roztrzepanie, co? Przynajmniej mam taką nadzieję... Teraz, pisząc to, zastanawiam się jaki jesteś, bo ciężko zwracać się do kogoś, o kim jeszcze nic się nie wie. Wcale bym się nie zdziwiła jeśli to ja się oświadczyłam... (Proszę, powiedz, że jednak się mylę!) Dobra, do rzeczy, bo pieprzę jak potłuczona (jak zawsze, co nie?).
Jeśli zostałeś moim mężem to wiedz, że jesteś największym szczęściarzem na świecie, bo masz mnie! Warto było na mnie czekać, co? Mimo, że pewnie czasem bywam nie do zniesienia, że moje bąki bywają zabójcze, a gdy mam PMS to pewnie uciekasz gdzie się da.
Nie pozwól bym kiedykolwiek stała się zgorzkniała. Chcę być tym wiecznie roztrzepanym Ryjkiem, z ucieszoną mordką. Chcę spełniać swoje marzenia i ciągle więcej marzyć. Mam nadzieję, że mi w tym pomożesz, że być może, nasze niektóre marzenia się pokrywają i będziemy je realizować dopóki starczy nam sił. A jeśli mi tych sił zabraknie to bierz mnie na plecy i nieś tak daleko jak tylko będziesz mógł. Albo daj mi kopa na zapęd i zjeb mnie żebym przestała marudzić. Czasem pozwalaj mi upadać żebym mogła obić sobie dupsko i się czegoś nauczyć i żebym mogła sama się podnieść, silniejsza. Ale nie dopuść żebym kiedykolwiek upadła przez Ciebie. Podnieś mnie, gdy nie będę mogła się wygrzebać ze swojego mroku. Nie zostawiaj wtedy, gdy najbardziej Cię potrzebuję, choć może sama o tym nie wiem. Gdy w złości będę chciała rzucić w Ciebie talerzem, złap mnie za rękę przyciśnij do ściany i pocałuj. Tak, będę się wiercić, wierzgać jak kobyła dopóki siły mnie nie opuszczą, dopóki się nie uspokoję i nie odwzajemnię pocałunku.
Dbaj żebym codziennie czymś się zachwycała. Tak do mojego przesadnego wzruszenia nawet. Karm moją duszę dobrymi rzeczami. Ucz mnie - wszystkiego, życia, miłości. Siebie. Bądź moim światłem w ciemne dni. Kochaj mnie tak po prostu, z całą magią życia codziennego, z prostotą rzeczy wielkich.
Daj przestrzeń, bo łatwo mnie zagłaskać.
Sprawiaj bym była najlepszą wersją siebie. Nie tylko dla Ciebie. Dziel się mną ze światem. Daj mi świat, daj mi ludzi. Bo bez nich nie byłabym tym, kim teraz jestem. Zabierz w najpiękniejsze miejsce jakie znajdziesz. Niech będzie tylko dla nas. Bo czasem wszyscy inni muszą przestać się liczyć.
Daj mi swobodę myślenia i popełniania błędów. Nie krytykuj, gdy mi coś nie wychodzi. Wspieraj, wierz we mnie. Chyba, że robię coś naprawdę głupiego, wtedy musisz być moim głosem rozsądku. Bo czasem mam go za dużo, a czasem mi go brakuje. I wbrew rozsądkowi, naucz mnie tańczyć w deszczu. Obiecaj mi odrobinę (lub trochę więcej) szaleństwa w naszym życiu. W moim życiu, które dzielę z Tobą. W Twoim życiu, które dzielisz ze mną.

Babe
There's something tragic about you
Something so magic about you
Don't you agree?

Get closer to me
No tried sighs, no rolling eyes, no irony

Honey, you're familiar like my mirror years ago

I slithered here from Eden just to sit oustide your door